Od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku publikowano coraz więcej artykułów prezentujących międzykulturowe porównania epidemiologii zaburzeń psychicznych. Liczne publikacje uzmysłowiły badaczom i politykom zdrowotnym, że zaburzenia psychiczne bardziej niż wiele dolegliwości fizycznych upośledzają pełnienie ról społecznych (Weissmann MM., i inni, 1994, 1996, 1997).
Argumenty w postaci wyników badań naukowych pomogły ulokować kwestię zdrowia psychicznego wśród priorytetów Światowej Organizacji Zdrowia. Pod auspicjami WHO powstał Composite International Diagnostic Interview (CIDI), który jest przeznaczony do badań w populacji ogólnej (Robins LN. 1981, oraz CIDI, WHO, Genewa 1993).
Nowy kierunek współczesnych badań epidemiologicznych wyznaczyło amerykańskie badanie The National Comorbidity Study (Kessler RC. 1994, 1998, 1999). Zastosowany w tym badaniu kwestionariusz CIDI jest oparty na kryteriach DSM-IV i ICD 10. Może być stosowany przez nie-klinicystów: osoby bez wykształcenia medycznego, które zostały odpowiednio przeszkolone.
W XXI wieku ukazało się kilkaset publikacji opisujących wyniki i problemy związane z realizacją przytoczonych tu badań. Ogromne zróżnicowane kulturowe krajów uczestniczących w tym ogromnym projekcie stawia pod znakiem zapytania poziom porównywalności uzyskiwanych danych. Niemniej jednak, w krajach gdzie badanie zostało przeprowadzone jego wyniki są przekazywane do publicznej wiadomości i wzmacniają bądź uruchamiają debatę publiczną na temat zdrowia psychicznego.
Generalnie, zgromadzone dane potwierdzają, że w większości krajów jest dużo do zrobienia w celu poprawy dostępności opieki psychiatrycznej. W krajach rozwiniętych wśród osób, u których zidentyfikowano głębokie zaburzenia psychiczne od 35 do 50% nie było objętych opieką, w pozostałych krajach w sytuacji takiej znalazło się od 65 do 88% osób z poważnymi zaburzeniami psychicznymi (WHO Consortium 2004).
W Polsce badanie jest realizowane w ramach Narodowego Programu Zdrowia na lata 2016-2020. Koordynatorem badania jest Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie.
Do tej pory badanie przeprowadzono w około 30 krajach na całym świecie. Wśród nich są m.in.:
- Ameryka: Argentyna, Brazylia, Kolumbia, Meksyk, Peru, USA
- Europa: Belgia, Bułgaria, Francja, Hiszpania, Holandia, Irlandia Północna, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Ukraina, Włochy
- Afryka: Nigeria, RPA
- Azja: Arabia Saudyjska, Chiny (Szanghaj), Liban, Irak, Izrael, Japonia
- Australia i Oceania: Australia, Nowa Zelandia
Źródło: WMH Cross National Sample
Dowiedz się więcej —> Cel badania
Powrót do strony głównej >>>